Relatiefysica is een aanvulling, een complementaire benadering met de focus op relaties in plaats van op deeltjes. Ze kan tevens gezien worden als overbrugging tussen kwantum- en deeltjesfysica. Interessant toch?
Door te kijken naar informatie en relaties zie je:
- dat gedeelde informatie wordt herverdeeld op basis van een kansverdeling
- de effecten van verstrengelingen en superpositie
- de effecten van superentropie (= waarschijnlijkheid)
- dat elementaire deeltjes emergente effecten van relaties zijn
- dat discrete getallen, eenheden en wetmatigheden emergente verschijnselen zijn
- dat krachten effecten van superentropie (= waarschijnlijkheid) zijn
- dat de samenhang van het universum richting geeft aan ontwikkelingen
- dat Heisenbergs onzekerheid de ultieme bron van verandering is
Bij een relatie interpretatie zien we emergentie, wat ertoe leidt dat veel beroemde paradoxen niet langer paradoxen zijn.
Ons verhaal is slechts een gedachte-experiment van een generalist. Kan het een begin zijn van de ontdekking van de samenhang?
Misschien wil de lezer nog eens terugdenken aan deel 1 en zich afvragen:
Wat ga ik mijn kinderen antwoorden wanneer ze verantwoording vragen over niet alleen onze verslaving aan fossiele brandstoffen, maar vooral ook over onze verslaving aan het gebruik van 1 en 0, en algoritmen?
Het leek allemaal zo gemakkelijk, maar onze wereld is geen computermodel.